Marie-Antoinette en de toenmalige muziekwereld

In 1762 vond in het weelderige paleis van Schönbrunn in Wenen een bijzondere ontmoeting plaats tussen de jonge Wolfgang Amadeus Mozart en de latere koningin van Frankrijk, Marie Antoinette.

Mozart, toen slechts zes jaar oud, en zijn zus Nannerl gaven een concert voor het keizerlijk hof, waar ook de iets oudere aartshertogin Marie Antoinette aanwezig was. Volgens een vaak herhaalde anekdote struikelde Mozart tijdens een spel en werd opgevangen door de jonge aartshertogin. Hij bedankte haar hartelijk met een kus en beloofde zelfs dat hij met haar zou trouwen als zij ouder waren.

Deze charmante anekdote is waarschijnlijk meer een romantisch verhaal dan een historisch feit. Hoewel het goed gedocumenteerd is dat de jonge Mozart en zijn zus Nannerl een concert gaven voor het keizerlijk hof in Wenen en dat Marie Antoinette daarbij aanwezig was, zijn de details van de specifieke interactie tussen Mozart en Marie Antoinette minder zeker. Het verhaal kan zijn geromantiseerd of zelfs verzonnen om de bijzondere ontmoeting tussen deze twee toekomstige historische figuren te benadrukken.

Dit was echter lang niet het enige contact van Marie Antoinette met de muziekwereld. Later, toen zij koningin van Frankrijk was, zou de componist en violist Joseph Bologne de Saint-Georges, een regelmatige gast zijn op de muziekavonden die zij in haar verblijf in het Petit Trianon organiseerde. Tijdens deze avonden speelde Saint-Georges viool terwijl de koningin, zelf een begenadigde pianiste, hem op haar pianoforte begeleidde.

Marie Antoinette’s betrokkenheid bij de muziekwereld ging verder dan alleen het faciliteren van optredens. Ze had een passie voor muziek en probeerde zelf ook actief deel te nemen aan muzikale activiteiten. Een interessant voorbeeld hiervan is haar poging om de hoofdrol in Mozart’s opera Le Nozze di Figaro te zingen. Deze opera was destijds zeer controversieel omdat het de decadentie van de aristocratie bekritiseerde. Ondanks haar enthousiasme, waren haar zangkwaliteiten niet van hetzelfde niveau als haar pianospel. Eén van de aanwezigen beschreef haar zang zelfs als “royalement faux”, wat koninklijk vals betekent.

Deze muzikale bijeenkomsten benadrukken Marie Antoinettes diepe betrokkenheid bij de muziekwereld en haar patronage van getalenteerde musici van haar tijd. Haar persoonlijke interesse en actieve deelname aan muziek weerspiegelen haar cultuur-minnende karakter en haar rol als beschermvrouwe van de kunsten in een tijd waarin muziek een belangrijke plaats innam aan de Europese hoven.

Meer over Mozart en Saint-Georges lees je op www.klassiekindekapel.be